~*جورج اورول - نویسنده ی رمان "قلعه ی حیوانات" *~
همه حیوانات برابرند، اما بعضی حیوانات از دیگران برابرترند.
حیوانات از پنجره به خوک‌ها و بعد به آدم‌ها، و از آدم‌ها به خوک‌ها، و دوباره از خوک‌ها به آدم‌ها نگاه می‌کردند؛ ولی دیگر نمی‌توانستند تشخیص دهند که خوک کدام است و آدم کدام.
فقط آدم مرده، آدم خوب است.
خوک ها تصمیم می‌گرفتند و حیوانات در گرفتن تصمیمات نقشی نداشتند ، ولی رای دادن را یاد گرفته بودند.
طوری که نویسنده این کتاب تونست وضعیت انسان هارو توش خیلی رندانه ب تصویر بکشه شایان تقدیره
این کتاب جوری جمله‌ی patterns repeat themselves in history رو به تصویر کشیده که میشه تا ابد خوندش و شگفت زده شد که چطور آدما و سیر تکامل حکومت ها تغییر نمی‌کنن.
یادمه این تنها کتابی بود که با مامانم خوندم، بعدش نشستیم راجب این حرف زدیم که هرکدوم از حیوونا شبیه کدوم قشر جامعه بودن:")
من کارتونشو دیدم و خیلی قشنگ بود")
این کتاب واقعا جای تامل داره، وقتی تمومش می‌کنی باعث میشه ساعت ها به دیوار خیره بمونی:")
سلاااام.
چه جالب من تعریف این کتاب رو شنیدم ولی با پست تو ترخیب / ترقیب شدم. حتما بخونمش.
اینجور پست هات خیلی خوبه باعث میشه یه کتاب رو یکم از نزدیک بشناسی. ممنون
از دیالوگ هایی که نوشتی معلومه خیلی خوب جامعه رو به تصویر کشیده
هیرای تو این کتابو از چه نشری داری؟
