-عکس از خودم-
اینا هیچکدوم غر زدن یا از این چیزا نیستن ولی ، این روزا همه چی خیلی در هم و برهمه ، من هنوز عاشق حرف زدنم ، ولی نه با آدمای عادی ، جدیدا فقط با شخصیت های خیالی وقت میگذرونم و اونقدرا نمی‌تونم با آدمای عادی درمورد خودم حرف بزنم. نمی‌دونم اسم این تغییرِ یا نه ، ولی این سردرگمی چرا تموم نمیشه؟
Because I Wanted You To Know : پست های "هشتگی" صرفا پست های یهویی ای هستن که شامل : بدبختی ها ، روزمرگی ها ، غر ها ، علاقمندی ها و ...نویسنده ی این وبلاگ میشن.
𝙱𝚘𝚗𝚗𝚎 𝚓𝚘𝚞𝚛𝚗𝚎𝚎.
به شدت با این پست ریلیت میکنم
+ عکسش چقدر خوشگله!!!
گفته بودم این پروفایلت چقدر بهت میاد؟ انگار واقعا با شری نامه نگاری میکنی:دی
احیانا از ادمای واقعی وقتی درمورد خودت حرف میزدی ریکشن بدی نگرفتی؟
ایران مال رفتییی؟ همونی که تو تهرانه دیگه؟T---T
خب پس قطعا آدمای واقعی اطرافت کاری کردن توی ذوقت بخوره و بابتش متاسفم... اون حسی رو که باید بهت میدادن تا ساکت نشی رو ازت دریغ کردن و نتیجش شده این.
من که واقعی نیستم ولی میتونی به جای حرف زدن با آدمای توی سرت با منم صحبت کنی 3>
این افکار پوچ و منفی یه وقتایی سراغ آدم میان. سعی خودت تا حدی که میتونی خودت رو درگیرشون نکنی. میدونم سخته، ولی گیر کردن تو این وضعیت سخت تره.
یکم استراحت کن. هم جسمت هم روحت نیاز به استراحت داره.
یکم بیشتر برای خودت وقت بذار عزیزم.
با من هم بیشتر حرف بزن. میدونی که اینجا کلی دوست داری اتفاقا عاشق حرف هایی که فکر میکنی اضافی‌ان هستن؟ میدونی چقدر از حرف زدن با تو لذت می‌برن و مشتاق شنیدن همه حرف هاتن؟
راستی عکس پستت برای من نمیاد:||
حرفای بیهوده... با شناختی که ازت دارم میدونم حرفات صد من یه غاز و بیهوده نیست پس اینو نگو خب؟
فقط شاید سلیقه آدما فرق داره و حرفای تو براشون جالب نیست اما این دلیل نمیشه که فکر کنی داری مزخرف میگی...
و در کل، تو جزو آدمایی هستی که گمونم بتونم بدون خستگی با صحبت هاشون بشینم و فقط گوش کنم (":
پس اگر با اونا دیگه حرف نمیزنی، بازم یه جوری خودتو خالی کن. هیچی رو توی خودت نریز اینطوری زود خسته میشی...
خونه ما نزدیک ایران ماله :")...
من خودم خیلی اونجا رو دوست دارم. خیلی باشکوه و مدرن و خفنه.
کتابخونشو دیدی؟TT میگن شبیه کتابخونه هری پاتره...TT اما در کل خیلیییی قشنگه:")
هرچند اسم کتابخونش رو زده بودن جندی شاپور فکر کنم اما هرچی که بود من واقعا دوستش داشتم...T-T
بر اساس نیم تجربه‌ای که دارم باید بهت بگم که نزار حرف نزدن با آدمای عادی کاری کنه حرف زدن یادت بره. من دقیق نمی‌دونم اما شاید بخاطر دوره ایه که توش هستی و اطرافیانت. بهش به دید یه استراحت نگاه کن تا بعدا بتونی بهتر راجب خودت حرف بزنی.
با شناخت کمی هم که از تو دارم می‌تونم پیش‌بینی کنم زمانی می‌رسه تا دوباره از خودت حرف بزنی پس نگرانش نباش 3> نذار سردرگمیت کاری کنه خودتم تموم شی.
شرمنده اگه برات وایب روانشناسای رو مخ رو گرفتم-
+فقط برا من عکس پست علامت ورود ممنوع میاد؟:))
فرشته هم که باشی،
بازم یکی پیدا میشه که از صدای بال زدنت خوشش نمیاد
پس بیخیال حرف مردم،
کاریو بکن که خودت دوست داری… دنیای منم یک دنیای خیالیه
ببین چه راحتم دوستانم خیالی نوشته هایم خیالی ولی اهنگ هامو خیلی ئوست دارم
